وي افزود: فرم سراميک‌هاي به کار رفته در سالن تئاتر شهر از نوع سراميک‌هاي شش ضلعي بوده که متأسفانه مسوولان بنياد رودکي به جاي استفاده از اين نوع سراميک، از سنگ استفاده کرده‌اند. اين در حالي است که بايد طبق ضوابط ميراث فرهنگي و براساس معماري گذشته تمامي کف و ازاره‌ها بايد سراميک شش ضلعي مي‌شد تا به اصل بنا و معماري آن صدمه‌اي وارد نشود.
به گفته معمارزاده، چندي پيش سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان تهران طي نامه‌اي اين مورد به مسئولان بازسازي تئاتر شهر گوشزد کرده، اما آنها بدون در نظر گرفتن اين تذکر به کار خود ادامه داده‌اند.
به گزارش ميراث آريا، کارشناس فني سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان تهران از بکاربردن سلايق شخصي پيمانکار طرح احياي تأتر شهر در اجراي کارهاي بازسازي و احياي اين سالن با اصالت خبر داده بود.
وي با بيان اينکه در طرح تعويض سنگ‌فرش از سنگ‌هايي استفاده شده که هم‌اکنون در رستوران‌ها مورداستفاده قرار مي‌گيرد، خاطرنشان کرد: به عنوان ناظر فني بارها نامه زده‌ايم که اين کار را انجام ندهند. همچنين کارشناسان سازمان ميراث فرهنگي درمورد تعويض صندلي‌هاي سالن اعلام کرده‌اند که تنها بايد روکش صندلي‌ها عوض شود، اما متأسفانه پيمانکار در طرح مرمت و بازسازي تأتر شهر از سلايق شخصي خود استفاده مي‌کند.
به گفته معمارزاده، ساختمان تئاتر شهر با ويژگي‌هاي خاص معماري ساخته شده و حتي طراح آن در جزييات ساخت اين بنا نيز فکر کرده است، از اين رو هرگونه دخل و تصرف در معماري اين بناي تاريخي لطمه‌هاي بزرگي به معماري و اصالت آن مي‌زند.
بنا بر اين گزارش، کلنگ ساختمان تئاتر شهر که براساس نقشه‌هاي تهيه شده داراي پلان دايره بود سال 1346 به زمين خورد. اين بنا سپس با نام کافه شهرداري به يکي از مراکز تفريحي تهران تبديل شد. اين کافه در سال‌هاي اواخر دهه 30 و اوايل دهه 40 يکي از مراکز گردهمايي هنرمندان و روشنفکران شد و افرادي چون فروغ فرخزاد و جلال آل احمد در آن جمع مي‌شدند.
با گسترش تهران و مرکزيت اين منطقه ارزش کافه شهرداري بيشتر شد. علاوه بر اين حدود سال‌هاي 1344 و 46 شهرداري تهران تصميم به تخريب کافه شهرداري و تغيير کاربري آن گرفت. در همان زمان چند گروه آمريکايي، فرانسوي و ايتاليايي پيشنهاد ساخت يک هتل لوکس 400 اتاقه را در محل کافه شهرداري دادند. اما از طرفي در آن زمان با به حاشيه رفتن سالن‌هايي چون تأتر هنر ، تأتر سعدي ،تأتر تهران ، کمبود ظرفيت تالار سنگلج و اختصاص تالار رودکي (وحدت) به اجراي موسيقي نياز به يک سالن نمايش در تهران به شدت احساس مي‌شد؛ وزارت فرهنگ و هنر و اداره هنرهاي دراماتيک با توجه به نياز به يک مجموعه تأتري در مرکز شهر تهران تصميم به ساخت چند سالن مخصوص با ظرفيت هاي بالا و انواع سن هاي اجرايي در محل کافه شهرداري گرفت.
طراحي نقشه و نظارت بر ساخت تأتر شهر را مهندس «علي سردار افخمي» از معماران مکتب نوين ايران دهه 40 بر عهده داشت. سردار افخمي اين ساختمان را با بهره گيري از اشکال مدور و طاقنماهاي دستي و سازه‌هاي معماري مدرن طراحي کرده است.
دور تا دور اين ساختمان مدور ستون‌هاي قرينه به سبک ستون‌هاي تخت جمشيد طراحي شده که حالتي خيمه‌گونه را در نگاه بيننده به وجود مي آورد. بالاي ساختمان نيز گنبدي نيمه مدور طراحي شده که يادآور برج طغرل و معماري دوره ايلخاني است. داخل ساختمان نيز از قرينه سازي استفاده شده است. ساختمان تأتر شهر داراي يک ساختمان در بالا و مجموعه اي از زيرزمين‌ها به صورت يک دايره در زير ساختمان اصلي است.
اين مجموعه با سه سالن اصلي و چهار سو در هشتم بهمن 1351 افتتاح شد. تالار اصلي که مهمترين هدف سازندگان آن بود در دو طبقه با ظرفيت حدود 579 نفر طراحي شده است. اين تالار از کليه تجهيزات فني صحنه گردان الکتريکي به قطر 5/11 متر، آسانسور دکور، سيستم آويزهاي بالارونده براي دکور، دهنه متحرک صحنه، پرده و امکانات سينمايي، سيستم کامل نور و صدا و دستگاه‌هاي کنترل کننده برخوردار است و پرده آن به صورت طولي بسته مي شود. عمق صحنه 15 متر؛ ارتفاع پرده صحنه 10 متر؛ پهناي صحنه از جلو 19 متر؛ پهناي صحنه از د
هانه 16 متر؛ پهناي صحنه از وسط 26 متر و طول دهانه آن از 12 تا 14 متر تغييرپذير است. نخستين نمايشي که در اين تالار اجرا شد هفتم بهمن 1351 نمايش «باغ آلبالو» اثر چخوف بود که آربي آوانسيان کارگرداني آن را به‌عهده داشت.
115/
انتهای پیام/
